Çocukların W oturma formunun hafife alınmaması gerektiğini söz eden Ortopedi ve Travmatoloji Uzmanı Op. Dr. Tayfun Açıkgöz, bu oturma halinin gelişimini ve beden yapısını etkilediğini söyledi.
Çocuklarda çeşitli oturuş bozuklukları olduğunu tabir eden Doruk Sıhhat Kümesi Yıldırım Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Uzmanı Op. Dr. Tayfun Açıkgöz, bu oturuş bozukluklarından W halinde oturmayla çocuklarda yaygın olarak karşılaşıldığını söyledi. Açıkgöz, “W oturma, bir çocuğun dizleri bükülmüş ve ayakları kalçalarının her iki yan tarafında ve dışında olacak formda yerde oturmasıdır. Çocuğa üstten baktığınızda, bu oturuş halinin W harfine benzemektedir. Bu, en çok yeni oturmaya başlayan çocuklarda görülmektedir. 2 ile 3 yaşları ortasında çocuklarda yaygın olarak karşılaşılmaktadır. Lakin bu oturuş haline daha büyük yaştaki çocuklarda da fark edebilir. Bu halde oturmak çocuklar için doğal, kolay bir geçiş yoludur. Bu sebeple çocuklar ekseriyetle emeklemeden oturmaya geçiş yaptıkları periyotta W oturma halini sıklıkla kullanırlar. Çocukların vücutları, eklemleri, kasları esnektir. Çocukların genel hareket açıklıkları daha fazladır. Bu sebeple çocukların birçok basitçe bu konumda oturabilirler. Çocuğun düşük kas tonüsüne sahip olma durumunda, güçsüz kaslara sahip olan bu çocuklar istikrar kurmakta ve duruşta ek stabilite sağladığı için W durumda oturmaya eğilimlidir. Çocuğun kaslarının gergin kas tönüsüne sahip olunan nöromusküler rahatsızlıkları olan çocuklar bu durumda oturmaya eğilimlidir. Çocuğun eklemlerinde çok esneklik halinin bulunması durumunda olan çocuklar bu durumda oturmaya eğilimlidir. Çocukların büyüme ve gelişme periyodunda olduğunu düşünürsek, ülkü olmayan W oturuş konumunun çocuğun gelişimini ve beden yapısını etkilemesi kaçınılmazdır” dedi.
W formunda oturuşu çocuklar alışkanlık haline getirirse, gelişme periyodunda bulunan çocuğun kalça ve diz eklemleri ile bacak kemiklerinin olağan gelişiminin etkilenebileceğini belirten Açıkgöz, “Çocuklar, güç ve hareket ile ilgili maharetlerinin en değerli temellerini erken çocukluk devrinde geliştirmeye başlarlar. Ailelerin bu büyüme ve gelişme periyodunda çocuklarının fizikî gelişmesini gözlemeleri epeyce ehemmiyet taşımaktadır. Çocuğun oturuş formu yani W biçiminde oturup oturmadığı ve bilhassa çocuğun bunu bir alışkanlık haline getirip getirmediğine dikkat etmelidir. Küçük çocuklarda W formda oturuş başlangıçta çok fazla endişelenmeyi gerektiren bir durum olmayabilir. Günümüzde şayet beraberinde bir diğer rahatsızlık yoksa çocukların birçoklarının vakit içerisinde, tabiatıyla bu oturma formundan vazgeçtikleri bilinmektedir. Lakin yürümeye başladıktan sonra bu oturuş halini alışkanlık haline getirip getirmediğine dikkat edilmelidir. 3 ile 4 yaşından büyük çocuklarda sonra çocuğun daima olarak bu konumu tercih ettiğini fark ederseniz ve bilhassa beraberinde öteki bir sorun da varsa, çocuğunuzu bu durumda oturmaması için teşvik edilmelidir. Berbat alışkanlıkları bırakmak zordur. Bu sebeple fırsat varken onların sağlıklı gelişmelerine yardımcı olmalıyız. Mümkün olan en kısa müddette düzeltmelisiniz. Çocuğunuzun fizikî olarak istikrarlı gelişimine yardımcı olacak diğer formlarda oturmayı teşvik etmelisiniz. Çocukların alışkın oldukları oturma konumunu ansızın değiştirmek kolay olmayabilir. Bununla birlikte sabırla, nazik bir formda hatırlatma ve yönlendirmeler yapmak en iyisidir. Çocuğunuzun yerde sık olarak oturma formunda değişikliklere imkan veren yer oyunlarını seçmek makul bir yaklaşım olabilir” biçiminde konuştu.
Açıkgöz, çocuğun 3-4 yaşlarından sonra daima bu konumu tercih etmesi yahut öteki sıkıntılarla karşılaşılması halinde kesinlikle bir doktora başvurulması gerektiğini söyledi.
Memurlar
