Mardin Büyükşehir Belediye Başkanlığı, Mardin Su ve Kanalizasyon Yönetimi Genel Müdürlüğü bünyesinde kontratlı işçi statüsünde biyolog olarak misyon yapan davacının kontratının yenilenmemesi sebebiyle dava açmıştır.
Birinci derece mahkemesi, hizmet kontratının yenilenip yenilenmemesi konusunda yönetimin takdir yetkisinin bulunduğu, Belediyenin işçi harcamalarının yönetimin bütçe gelirinin %30’unu aşmış olduğu hususu da dikkate alınmak suretiyle takdir yetkisinin gerekçeli ve objektif olarak kullanıldığı, mahkeme kararıyla da yönetimin kontrat imzalamaya zorlanamayacağı konusunu gözeterek süreci hukuka uygun bulmuştur.
Bölge Yönetim Mahkemesi, birinci derece mahkemesinin kararı onamıştır.
Danıştay Onikinci Dairesi, Belediye tarafından kontratın yenilenmemesi sürecinin münasebeti olarak, 5393 sayılı Kanun’un 49 uncu unsurunun 8 inci fıkrasında yer alan ‘‘Belediyenin yıllık toplam işçi masrafları, gerçekleşen en son yıl bütçe gelirlerinin 213 sayılı Vergi Yordam Kanununa nazaran belirlenecek yine değerleme katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak ölçünün yüzde otuzunu aşamaz” kararın yönetime yeni alınacak işçileri kapsadığı, mevcut çalışanı kapsamaması nedeniyle hukuken kabul edilebilir geçerli bir neden olarak kabulünün mümkün olmadığı, kontratın yenilenmemesi sürecinin hukuken kabul edilebilir bir nedene dayanmadığı, davacının vazifesinde yetersiz yahut başarısız olduğuna ait rastgele bir tespit bulunmadığı sonucuna varılarak kararı bozmuştur.
T.C
DANIŞTAY
Onikinci Daire
Temel No: 2019/7445
Karar No: 2020/2322
Anahtar Sözler: -Belediye,
-Sözleşmeli İşçi,
-Sözleşme Yenilememe
Özeti: Mukavelenin yenilenmemesi sürecinin hukuken kabul edilebilir bir nedene dayanmadığı, davacının misyonunda yetersiz yahut başarısız olduğuna ait rastgele bir tespit bulunmadığı konuları göz önüne alındığında, dava konusu süreçte hukuka uygunluk bulunmadığı hakkında.
Temyiz Eden (Davacı):. ‘u temsilen . Sendikası
Vekili : Av.
Karşı Taraf (Davalı) : Mardin Su ve Kanalizasyon Yönetimi Genel Müdürlüğü
Vekili : Av.
İstemin Konusu : Gaziantep Bölge Yönetim Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesinin 16/10/2019 tarih ve E:2019/1446, K:22019/1700 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Yargılama Süreci:
Dava Konusu İstem: Mardin Büyükşehir Belediye Başkanlığı, Mardin Su ve Kanalizasyon Yönetimi Genel Müdürlüğü bünyesinde kontratlı işçi statüsünde biyolog olarak vazife yapan davacı tarafından, mukavelesinin yenilenmemesi ait 04.01.2017 tarih ve 18652344.929/48 sayılı sürecin iptali ile bu süreç sebebiyle uğranıldığı ileri sürülen özlük ve mali haklarının ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
Birinci Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Mardin 2. Yönetim Mahkemesince verilen 30/03/2018 tarih ve E:2017/561, K:2018/118 sayılı kararda; mukavele mühletinin sona ermesi nedeniyle davacı ile davalı yönetim ortasında imzalanan hizmet kontratının yenilenip yenilenmemesi konusunda yönetimin takdir yetkisinin bulunduğu, davalı idarece yapılan işçi harcamalarının yönetimin bütçe gelirinin %30’unu aşmış olduğu hususu da dikkate alındığında takdir yetkisinin gerekçeli ve objektif olarak kullanıldığı, mahkeme kararıyla da yönetimin mukavele imzalamaya zorlanamayacağı hususu gözetildiğinde, dava konusu süreçte hukuka karşıtlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Yönetim Mahkemesi Kararının Özeti: Gaziantep Bölge Yönetim Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesince; istinaf müracaatına husus Mardin 2. Yönetim Mahkemesi kararının hukuka ve yönteme uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen argümanların kelam konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı Yönetim Yargılama Yolu Kanunu’nun 45. Unsurunun üçüncü fıkrası uyarınca istinaf müracaatının reddine karar verilmiştir.
Temyiz Edenin Argümanları: Davacının hizmetine duyulan muhtaçlığın ne formda sona erdiğinin somut bilgi ve evraklarla ortaya konulamadığı, hukuken geçerli sebep olmaksızın kontratın yenilenmemiş olduğu, başka yandan 2019 tarihinden itibaren tekrar itibaren tekrar görevlendirildiği ileri sürülerek, Mahkemesi kararının bozulması istenilmektedir.
Karşı Tarafın Savunması: Kararın bozulmasını gerektirecek bir sebep bulunmadığı, bu nedenle kararın onanması gerektiği belirtilerek istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Tetkik Hakimi: Dilek YÜCEL
Fikri: Temyiz İsteminin kabulü ile Bölge Yönetim Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ İSMİNE
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve belgedeki evraklar incelendikten sonra, evrak tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında yarıca bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:
İnceleme ve Münasebet:
Maddi Olay:
5393 sayılı Belediye Kanununun 49. Unsurunun üçüncü fıkrası uyarınca davalı yönetimde kontratlı biyolog olarak misyon yapan davacı ile davalı yönetim ortasında imzalanan hizmet kontratının yenilenmemesine ait 04.01.2017 tarihli ve 48 sayılı sürecin iptaline ile mahrum kalınan maaş ve tüm özlük hakların ödenmesine karar verilmesine istemiyle dava açılmıştır.
İlgili Mevzuat:
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 4/B bendinde; ”Sözleşmeli işçi: Kalkınma planı, yıllık program ve iş program ve iş programlarında yer alan kıymetli projelerin hazırlanması, gerçekleştirilmesi, işletilmesi ve işlerliği için koşul olan, zorunlu ve istisnai haller münhasır olmak üzere özel bir meslek bilgisine ve ihtisasına gereksinim gösteren süreksiz ilerde, Cumhurbaşkanınca belirlenen temel ve yöntemler çerçevesinde, ihdas edilen durumlarda, mali yılla sonlu olarak mukavele ile çalıştırılmasına karar verilen ve personel sayılmayan kamu hizmeti görevlileridir.” Biçiminde tanımlanmıştır.
5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 49. Hususunun üçüncü fıkrasında; ”Belediye ve bağlı kuruluşlarında, norm takıma uygun olarak etraf, sıhhat, veterinerlik, teknik, hukuk, iktisat, bilişim ve bağlantı, planlama, araştırma ve geliştirme, eğitim ve danışmanlık alanlarında avukat, mimar, mühendis, kent ve bölge plancısı, çözümleyici ve programcı, tabip, uzman tabip, ebe, hemşire, veteriner, kimyager, teknisyen ve tekniker üzere uzman ve teknik işçi yıllık mukavele ile çalıştırılabilir. Kontratlı işçi eliyle yürütülen hizmetlere ait boş takımlara ayrıyeten atama yapılamaz. Bu çalışanın, yürütecekleri hizmetler için ihdas edilmiş takım unvanının gerektirdiği nitelikleri taşımaları kuraldır.” Kararına, anılan hususun 8. Fıkrasında ise; ”Belediyenin yıllık toplam işçi sarfiyatları, gerçekleşen en son yıl bütçe gelirlerinin 213 sayılı Vergi Yol Kanununa nazaran belirlenecek tekrar değerleme katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak ölçünün yüzde otuzunu aşamaz. Nüfusu 10.000’in altında olan belediyelerde nu oran yüzde kırk olarak uygulanır. Yıl içerisinde aylık ve fiyatlarda beklenmedik bir artışın meydana gelmesi sonucunda işçi masraflarının kelam konusu oranları aşması durumunda, cari yıl ve izleyen yıllarda işçi sarfiyatları bu oranların altına ininceye kadar yeni işçi alımı yapılamaz. Yeni işçi alımı nedeniyle bu oranın aşılması sebebiyle oluşacak kamu ziyanı, zararın oluştuğu tarihten itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte belediye liderinden tahsil edilir. İşçinin her türlü alacakları vaktinde ve öncelikle ödenir” kararına yer verilmiştir.
Hukuksal Kıymetlendirme:
Davalı yönetimin savunmasında, mukavele müddetinin sona ermesi nedeniyle mukavelenin yenilenip yenilenmeyeceği konusunda yönetimin takdir yetkisinin bulunduğu belirtilmiştir. Yönetimlerin kontratlı işçi istihdamı konusunda takdir yetkileri bulunmakta ise de, bu yetkinin sınırsız, soyut ve mutlak nitelikte olmadığı, kamu faydası ve hizmet gerekleri gözetilerek kullanabileceği alışılmıştır.
Davacının kontratının yenilenmemesi sürecinin münasebeti olarak, 5393 sayılı Kanun’un 49/8. Hususunda yer alan ”Belediyenin yıllık toplam işçi masrafları, gerçekleşen en son yıl bütçe gelirlerinin 213 sayılı Vergi Yol Kanununa nazaran belirlenecek yine değerleme katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak ölçünün yüzde otuzunu aşamaz” kararı uyarınca davalı yönetimin mali yetersizliği gösterilmiş ise de, anılan düzenlemenin yönetime yeni alınacak çalışanları kapsayıp, mevcut işçileri kapsamaması nedeniyle hukuken kabul edilebilir geçerli bir neden olarak kabulünün mümkün olmadığı görülmektedir.
Başka yandan, evrakta mevcut bilgi ve evraklardan, davacının 2019 yılında kontratlı işçi (biyolog) olarak tekrar istihdam edildiği anlaşılmıştır.
Bu durumda, kontratın yenilenmemesi sürecinin hukuken kabul edilebilir bir nedene dayanmadığı, davacının vazifesinde yetersiz yahut başarısız olduğuna ait rastgele bir tespit bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Bu prestijle, davanın reddi istikametindeki Mardin 2. Yönetim Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf müracaatının reddi yolundaki temyize bahis Bölge Yönetim Mahkemesi kararında tüzel isabet bulunmamaktadır.
Karar Sonucu:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının 2577 sayılı Kanun’un 49. Hususuna uygun bulunan temyiz isteminin kabulüne,
2. Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait Yönetim Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf müracaatının reddi yolundaki temyize mevzu Gaziantep Bölge Yönetim Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesinin 16/10/2019 tarih ve E:2019/1446, K:2019/1700 sayılı kararının bozulmasına,
3. Kullanılmayan 73.10 TL yürütmeyi durdurma harcının istemi halinde davacıya iadesine,
4. Tekrar bir karar verilmek üzere belgenin Gaziantep Bölge Yönetim Mahkemesi 5. Yönetim Dava Dairesine gönderilmesine, (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere) 15/06/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Temyize mevzu karar ve dayandığı münasebet hukuk ve tarza uygun olup, bozulmasını gerektirilecek bir neden de bulunmadığından, davacının temyiz isteminin reddi ile temyize bahis kararın onanması gerektiği oyuyla aksi istikamette verilen çoğunluk kararına katılmıyorum.
Memurlar
