Mardin’de koronavirüse yakalanıp, tedaviye alınan birinci hasta olduğunu anlatan Kılıç, tedavi sürecinde ailesinin öleceğine inanıp, mezarını kazdığını söyledi. Kılıç, “Doktorlar benden umudunu kesmişlerdi. Hatta benim aileme cenazeyi nerede defnedeceğimize dair bir adres bile istediler. Öldüm diye mezarımı bile kazdılar” dedi.
Mardin’de koronavirüse yakalanıp, hastanede tedaviye alınan birinci hasta eski futbolcu Fahri Kılıç, tedavide sürecinde yaşadıklarını anlattı.
22 Mart günü koronavirüse yakalanıp, tedaviye alındığını söyleyen Kılıç, kendisiyle birlikte 5 çocuğu ve eşinin de enfekte olduğunu aktardı. Kılıç, ailesinin meskende karantinaya alındığını, kendisinin de hastanede 12 günü ağır bakım ünitesi, 12’si entübe, 2 günü de bitkisel hayatta olmak üzere olağan servisle birlikte 32 gün boyunca tedavide kaldığını söyledi.
‘MARDİN’DE BIRINCI KORONAVİRÜS HASTASI BENİM’
Bir periyot Kızıltepespor ve Mardinspor’da oynadığını tabir eden Fahri Kılıç, “Mardin’de birinci koronavirüs hastası benim. Birinci entübe olan hasta da benim. Beni hastaneye yatırdıklarında zati ağır bakım yeni açılmıştı. Çok ağır bir hastalık süreci geçirdim. Koronavirüsü köyümüzdeki bir taziyeden kaptım. Hastanede tedaviye alındıktan 2 gün sonra koronavirüs testim müspet çıktı” dedi.
‘DOKTOR CENAZEMİN NEREDE DEFNEDİLECEĞİNİ BİLE SORDU’
Tedavisi sürecinde hekimlerin kendisinden umudunu kestiğini ileri süren Kılıç, ailesinin öleceğini düşünerek mezarının kazıldığını söyledi. Kılıç, “Doktorlar benden umudunu kesmişlerdi. Hatta aileme cenazeyi nerede defne edeceğimize dair bir adres bile istediler. Öldüm diye ailem mezarımı kazdı” diye konuştu.
‘BU SÜREÇTE VEFATA BİR ADIM YAKINSINIZ’
Kılıç, koronavirüs salgını sürecinde düğün, taziye üzere toplu alanlarda insanların bir ortaya gelmemesi gerektiğini söz ederek, şunları söyledi:
“Bu hastalığın latifesi yok. Ben eski profesyonel futbolcuydum onun için hiçbir kronik hastalığım olmadığı halde ben bunu yaşadım. Çok sıkıntı günler yaşadım. Kimsenin böylesi günleri yaşamasını istemiyorum. Bu hastalığın tedavisi bile insanın ömründen bir ömür alıyor. Bu süreçte açıkçası vefata bir adım yakınsınız fakat çabanızı bırakmıyorsunuz. Zira yanınızda olan bir eşiniz, aileniz var. Bu süreçte kendinizden vazgeçiyorsunuz, onları düşünüyorsunuz. Size bir şey olduğu vakit geride kalanların üzülmesini istemiyorsunuz.”
Memurlar
